Dziś mija 1000 dni od naszej przeprowadzki. Z tej okazji wpis o tym, co zaskoczyło mnie w Londynie lub Wielkiej Brytanii. To druga część zaskoczeń. O lisach, deszczu i pintach pisałam tutaj niedługo po przyjeździe.
Dokładnie dwa lata temu byłam w dołku po anulowaniu lotu do Polski. Odwołaliśmy wtedy wyjazd, na którym mieliśmy całą rodziną świętować urodziny mojej mamy – takie uroczyste obchody zdarzają nam się raz na dekadę. Myśleliśmy wtedy, że wystarczy kilka tygodni i sytuacja będzie opanowana. Ponad sto tygodni później nadal w tym tkwimy…
Jednym z częstych błędów stylistycznych jest mylenie określeń „przez” i „dzięki”. Złe rzeczy dzieją się przez coś – dobre zdarzają się dzięki czemuś. W moim życiu przez pandemię zdarzyło się trochę niefajnych rzeczy, jednak ku mojemu zaskoczeniu, mogę spokojnie zrobić listę dziękczynną.
Jak grudzień, to święta, a jak święta – to jedzenie. I to nie byle jakie, bo pełne ukrytych znaczeń. Zimowe święta ludzkość obchodzi od dawna pod różnymi nazwami, podobnie jest z kolacją wigilijną, która w formie i w treści różni się mocno od tego, co jemy na co dzień.
Więcej →
Byt określa świadomość i to, w jakim kraju zostaniesz matką, będzie mieć wpływ na Twoje rodzicielstwo. Co wyglądałoby inaczej, gdyby nasza przeprowadzka miała miejsce przed moją ciążą i porodem?
Włosomaniactwo może się niektórym jawić jako nieszkodliwa odmiana manii religijnej, każąca nakładać na głowę majonez, pachnące rosołem wywary czy jakieś gluty z gotowanego lnu. To będzie wpis o czymś innym. Dzielę się w nim zupełnie prostymi rzeczami, które okazały się odkryciem, a wcale nie wymagają wiele wysiłku. Bo moje włosomaniactwo przebiega pod hasłem „łatwo, szybko, przy okazji” i w taki minimalizm wierzę.