Dzielenie się jest miłe. Czasem. Zależy co się dzieli i na co.
Współczesne matki się dzielą. Czasem tak, jak nie jest ładnie się dzielić.
Matki dzielą się na te, które rodziły i na te, z których dzieci wydobyto. Chociaż wszystkie mają za sobą poród. Dzielą się na karmiące piersią i butelką. Z wyboru albo z konieczności. Dzielą się na te, które zaszczepiły, żeby nie zachorowało, i które nie zaszczepiły – żeby nie zachorowało. Na te, które nadały rzadkie imię i na te, które w ogóle nie patrzyły na statystyki. Wszystkie chciały pięknie nazwać dzieci.
Dzielą się na te chustujące i na te wózkowe. Niektóre należą do obu obozów, ale na nie patrzy się podejrzliwie, jak gdyby próbowały być jednocześnie z lewa i z prawa. Dzielą się na matki jedynaków, posiadaczki parki oraz wielodzietne. Czasem to realizacja planów. Czasem przypadek. A czasem życiowy dramat. Dzielą się też na te słoiczkowe i na te BLW. Na te, które posłały do żłobka i na te, które wzięły wychowawczy. Na te, które traktują colę jako pomoc przy wymiotach i na te, których dzieci nie tknęły cukru do trzecich urodzin.
Na miejskie, wiejskie i małomiasteczkowe. Na te, które pokazują twarz dziecka w internecie i na te, które tę twarz ukrywają. Na te, które ubierają ładnie i te, które ubierają wygodnie. Na wielopieluchujące i na te z jednorazówkami. Na te, które pozwalają się brudzić i na te, które nie pozwalają. Dzielą się według długości urlopu rodzicielskiego, odległości do rodziny czy podawania smoczka.
Matki dzielą się na te, które już nimi są.
I na te, które bardzo tego pragną.
Wiele matek, które znam, dzieli się z innymi matkami mnóstwem rzeczy. Dzielą się wiedzą, doświadczeniami i przemyśleniami. Dzielą ze sobą radości i zmartwienia. Pomagają sobie nawzajem, nawet jeśli to oznacza jedynie pełne empatii pokiwanie głową i rzucenie „to minie”. Niektóre wysyłają sobie całkiem materialne wsparcie, dzieląc się ubrankami, zabawkami, książkami, chustami i liofilizowanymi truskawkami.