Jestem Zosią-samosią i wolę sama do wszystkiego dojść. Nie znoszę dobrych rad! Ale te trzy, które usłyszałam od mamy, to jeden z moich najcenniejszych skarbów. Dzisiaj posyłam go w świat. Choć to żadne odkrycie Ameryki, to dobrze, żeby się przydał.
Ostatnio Matka tylko jedna i Nadine pytały, zupełnie niezależnie od siebie, o rady dla matek. Jak mówiłam Wam jeszcze przed porodem, zupełnie nie czuję się kompetentna w tym temacie. Bo jednak, umówmy się, to żadne doświadczenie, jeśli się ma jedno, ledwie kilkumiesięczne dziecko. Jeśli chcecie uzyskać ode mnie jakiekolwiek porady macierzyńskie, zapraszam za jakieś 20 lat, kiedy Ono dorośnie i samo opowie o efektach moich działań matczyno-wychowawczych.
Mam jednak ogromne szczęście w postaci świetnego kontaktu z moimi rodzicami, którzy z sukcesem wychowali trójkę dzieci, różniących się od siebie diametralnie pod wieloma względami. Dlatego, kiedy mam jakiś problem, nie googlam ani nie wchodzę na forum dla matek, ale najpierw dzwonię do mojej mamy. To ona przekazała mi trzy ważne i niezmiernie uniwersalne rady.
#1 Szukaj rozwiązań, nie winnych
Tak naprawdę to jest rada na każdy problem, na każdą porażkę i na każde potknięcie życiowe. Odkąd nie rozpamiętuję, co się nie udało i dlaczego to była moja wina, żyję spokojniej. Bo nie ma nic gorszego, niż obudzić się o czwartej nad ranem i nie móc zasnąć z powodu poczucia winy. Zwłaszcza jeśli masz w domu niemowlaka, który wstaje punkt piąta.
W obliczu problemów znacznie bardziej konstruktywne okazuje się poszukiwanie rozwiązań. Bo właściwie co mi przyjdzie z tego, że znajdę winnego i w mojej głowie osądzę go oraz surowo ukarzę? Problem będzie istniał nadal. A jeśli winnym okażę się ja sama, dręczona wyrzutami sumienia nie będę potrafiła się z tym problemem zmierzyć.
#2 Nie porównuj
Siebie: z koleżanką z pracy, z przyjaciółką z liceum, z celebrytami i aktorami, z pisarkami, dziennikarkami i legendami tego-czym-zajmujesz-się-zawodowo, z teściową, z własną matką i z innymi matkami.
Swojego dziecka z innymi dziećmi, a partnera z innymi partnerami.
Swojego stanu posiadania z tym, co ma sąsiad, znajomi albo jeden taki bloger, o którym ostatnio czytałaś.
Comparison is the thief of joy.
– Eleanor Roosevelt
Porównywanie nie ma sensu z wielu powodów i o tym można by napisać całe epopeje. Głównym powodem jednak jest to, że każdy człowiek jest inny, ma inne potrzeby, charakter, talenty i sytuację życiową. Porównując, nie jesteś w stanie cieszyć się tym, co masz ani być tu i teraz. A to prosta droga do unieszczęśliwienia się.
#3 Wszystko mija
To może być przykra myśl, bo przypomina, że miłe rzeczy też nie trwają wiecznie. Ale jednocześnie budująca, kiedy przypomnisz sobie te wszystkie trudne okresy w swoim życiu, będące przeszłością. Jakoś łatwiej jest zacisnąć zęby, kiedy powiesz sobie, że wytrzymasz jeszcze pięć minut, jeszcze ten jeden dzień, jeszcze te dwa miesiące, a potem koniec.
Kiedy Ono ryczy albo walczy dzielnie z moimi metodami usypiania, mam wrażenie, że to trwa całą wieczność. Ale powtarzam sobie wtedy, że to minie. W końcu zaśnie, w końcu się uspokoi, w końcu przestanie budzić się w nocy i wyć w foteliku samochodowym. Nie będę przecież chustować aż do matury.